पोस्ट्स

2013 पासूनच्या पोेस्ट दाखवत आहे

राम-लीला : नाय पाह्यला तर ताप आन बघून पश्चात्ताप.

इमेज
जास्त गाजावाजा केलेले पिच्चर पहिल्याच दिवशी पाहायचे म्हणजे मोठी रिस्क असते. मी सहसा त्यांच्या वाट्याला जात नाही. पण लडिवाळ आग्रह मोडू नये असा एक नियम असल्याने.. (म्हणजे असे कितीसे प्रसंग येतात हो.. नाहीका?) मी घेतली रिस्क. आणि पाहिला "गोलीयोंकी रासलीला: राम-लीला" असे अवघडलेले नाव झालेला सिनेमा. आता सर्वात महत्वाच्या प्रश्नाचे उत्तर- रामलीला असे साधे सुंदर नाव बदलायला लागण्याएवढे काही या पिक्चर मध्ये काही वाईट आहेका? की हा उगीच आपल्या उपटसुंभ संस्कृतीरक्षकांचा निव्वळ उथळपणा? काल हापिसात जेव्हा याच्यावर खलबत चालू झाले तेव्हा मी उसळून म्हणालो होतो की "कलाकृती कशी असावी आणि त्यात काय टाकावे याचे लायसेन्स देण्याएवढा हिंदू धर्म तालिबानी झालाय का?" (टाळ्या.. शिट्ट्या.. धन्यवाद!) मी माफी मागतो त्या उपटसुंभ संस्कृतीरक्षकांची. बिचारे, त्यांनी हा पिच्चर रीलीस होऊ दिला यात उलट आपल्या हिंदूधर्मीयांची अफाट क्षमाशीलता दिसून येते. फक्त नावावर भागवले? वाह.. वाह.. पिच्चर च्या पहिल्या पंधरा मिनिटात हनुमान आणि कृष्णाच्या वेशभूषेतले एक्स्ट्राज् साउथ इंडियन स्टाईल राडा डांस

नेत्रसुखद ग्रॅविटी

इमेज
ग्रॅविटी पाहिला मागल्या आठवड्यात. त्याबद्दल लिहायचे अगदीच ठरवले नव्हते.याचे कारण म्हणजे या पिक्चरमध्ये फारसे लिहिण्यासारखे आहे असे मला वाटले नाही, त्यात अजून लडाख चा पोस्ट चाराण्याएवढा पण लिहून झाला नाहीये, आणि महत्त्वाचे म्हणजे गुगल ट्रांसलिटरेट वापरून ग्रॅविटी लिहायला इतर शब्दांपेक्षा थोडे जास्त कष्ट पडतात. तसे एकदा लिहिले की कॉपीपेस्ट करत सुटायचे.. पण आळसाला काहीही कारण पुरते. मला ग्रॅविटी देखणा वाटला. पण तर्क लावायला फारशी संधी नसल्यानं जरा माठ टाईप चा वाटला. नंतर विकीशी बोलताना तिने सांगितले की अगदी बझ ऑल्ड्रीन (नील आर्मस्ट्रॉन्ग बरोबर चंद्रावर उतरलेला अंतराळवीर) पासून जेम्स क्यामेरून पर्यंत सगळ्यांनी या पिच्चर ची तोंडभरून स्तुती केलीये. त्यामुळे अचनाक मला ग्रॅविटी च्या थोरवीचा साक्षात्कार झाला. म्हणजे मी कुठे माठ वगैरे म्हटलो पिच्चरला? छे काहीतरीच राव, एवढा भारी पिच्चर.. वगैरे वगैरे. (You have never seen a hypocrite before? लेनर्ड TBBT S02E11.) पिच्चर तसा एकपात्रीच. नाही एक मिनिट.. सँड्रा बुलक १, जॉर्ज क्लूनी २, तो एक भारतीय अंतराळवीर ३, आणि ह्युस्टन वरचा आवाज ४. अशी ४

देअर गोज माय फॉर्चूनर

इमेज
युरेका! युरेका! माझा देश ऑलिम्पिक मध्ये पदकं का मिळवत नाही, गेल्या शतकभरात आपल्याला हाताच्या बोटावर मोजण्याइतपतच नोबेल का मिळाले? याचे उत्तर मला समजले. म्हणजे माहीत होते, पण आता अनुभवामुळे समजले. आज एकदम पिच्चर सोडून हा विषय का? का? मी काय फक्त ताडोबा, दांडेली, हम्पी अशा उनाडक्याच करत हिंडतो का? म्हणजे घरात काही लक्षच नाही माझे? मी काय जबाबदारी घेतच नाही का? म्हणजे असेलही खरे.. पण म्हणून सुरुवातच करायची नाही हे कुणी सांगितलंय. तर अशाच माझ्या उडाणटप्पू स्वातंत्र्यावर टपलेल्या कुटुंबियांच्या दबावापुढे झुकून मी म्हटले की आता आपण फमिली म्याटर्स मध्ये लक्ष घालायला हवे. आणि वॉर्म अप म्हणून डायरेक्ट कोर्ट कचेऱ्यांचा मार्ग निवडला. झाले असे की इतर तमाम मराठ्यांच्या घरामध्ये असतो तसा आमच्याकडे पण एक जमिनीचा वाद चालू आहे. त्यातल्या त्यात एक गोष्ट चांगली की माझे काका, वडील एकत्रपणे या गोष्टी बघत होते आणि वंशपरंपरेने तो आता आमच्या पिढीकडे सोपवण्यात आलाय. हा वाद कुठला, कोणाचा, त्यात चूक कोणाची हे सर्व सांगणे हे या पोस्टच्या आणि माझ्या कुवतीबाहेरचे काम आहे. तर, माझा मोठा चुलत भावाने जेव्हापासून

पाश्चात्य मालिकांचे अनोखे विश्व

इमेज
August 2013 माझी ५०० जीबी पोर्टेबल हार्डडिस्क भरून गेली. ६०-७० पिक्चर, ढीगाने काढलेले फोटो, कधीतरी अभ्यास करू म्हणून टाकलेले ऑनलाईन ट्युटोरीयल्स, विडीयो लेक्चर्स, ई-बुक्स, मित्रांकडून जमवलेलं किडूकमिडूक, आणि माझ्या आवडत्या मालिकांचे ऋतू यांनी सगळी जागा सामावली. नवीन काही टाकायचे तर काय उडवू असा प्रश्न पडतो बऱ्याचदा. एकाच विषयावरची सतराशेसाठ ई-बुक्स ठेवून खरेतर मला कधीच उपयोग झाला नाही. सरळ सरळ कुणीतरी एक पुस्तक सुचवावे आणि आपण ते वाचावे हे तसे पाहता फार व्यवहार्य आहे. नाहीतर एकही वाचून होत नाही. पण ठरवून देखील आता डीलीट करत नाहीये. एखाद्या जुन्या घरात जसे मागल्या पिढ्यांचे कधीही न वापरात येणारे सामान उगीच पडून असते, तशी झालीये माझी हार्डडिस्क. तर अशी ही हार्डडिस्क मी बिनधास्त मित्रांना मागातील तशी देतो. ते बापुडे ४जीबी चा पेन ड्राईव्ह पुढे करून एखादी मालिका मागतात. एक-एक ऋतू ६-७ जीबी चा असताना ती त्यांची कसरत पाहून मला कीव येते. आणि मग मी त्यांना हार्डडिस्क देण्याचे कबूल केल्यावर त्यांच्या चेहऱ्यावरचा आनंद टिपून बरे वाटते. मग काही जण खूश होऊन स्वत:हून नवीन मालिकांचे काही एपिसोड्स

सुपरमॅन ला नोलन टच : मॅन ऑफ स्टील

इमेज
३० जून २०१३ सुपरमॅन च्या मला सगळ्या लीला आवडायच्या. स्वत: तर तो फिसिक्स चे सगळे नियम मोडायचाच पण त्याने मर्त्य मानवांबरोबर पण असे प्रकार केले की माझी चीडचीड व्हायची. उ. दा. लॉईस लेन ला त्याने कितीतरी वेळेला वादळी वेगाने येउन हवेतल्या हवेत उचलले होते. अशा वेगाने येवून एखाद्याला उचलून नेले तर विमानाला पक्षी धडकल्यावर पक्षाची जी अवस्था होते तशी लॉईस होणार नाही का?[१] एखादी गाडी उचलण्यापासून आक्क्खेचे आख्खे बेट उचलतानापण सुपरमॅन च्या चेहऱ्यावर सारख्याच वेदना आणि बाहुंमध्ये तेवढाच ताण. हा असेल पोलादी शरीराचा, पण याचे कपडे आग, वर्षा, चिखल, स्फोट अशा कुठल्याही आपत्तीनंतरही परीटघडीचे. हे सर्व पण ठीक. सर्वांवर कळस म्हणजे याने फक्त चष्मा लावला की लॉईस लेन सारखी पुलित्झर जिंकलेली पत्रकार माठ व्हायची आणि हाच तो आपल्याला वाचवणारा महापुरुष हे ओळखू शकत नव्हती. कैच्या कै. सुपरमॅन च्या या जगात त्याचे नियम मान्य करण्यावाचून पर्यायपण नसायचा. पण सुपरमॅन समोर हार मानेल तो नोलन कसला. त्याची निर्मिती, कथा असलेला आणि झॅक स्नायडर दिग्दर्शित मॅन ऑफ स्टील पाहिला. मूळ कॉमिक्स ला धक्का न लावता त्यांनी सुपरमॅन च्

Ladies And Gentlemen, For Your Consideration..

इमेज
On a Sunday morning, a friend of mine called and invited me to accompany him to a matrimonial get-together organized by a social organization. Normally, I don't find the idea of social gatherings appealing, but since it was my friend who would be facing the crowd, I agreed to join him. Situations can be exciting when they don't directly involve or impact you. I cautioned him to call me only if he truly had no one else to accompany him, as I didn't possess any skills for socializing. He assured me that it was fine and even joked about using me as a decoy. Despite lounging comfortably in my home's cool breeze with just my underwear on, I made the sacrifice of leaving my comfort zone and braving the scorching heat of 40+ degrees outside to "help" my friend in distress. I arrived at the event location where I became his "surrogate brother" for the three hours we spent in a less-than-cozy but well-ventilated hall. The hall was filled with approximately

जॅन्गो अनचेन्ड - गुलामगिरीवरचा राग

इमेज
क्वेन्टीन टेरांटीनो चा मी अगदी निस्सीम चाहता आहे. त्याचे पिक्चर पहिल्या फ्रेम पासून गारूड करतात, त्याची कथा, समरसून काम करणारे नट मनावर अनंत अशी छाप टाकतात. त्याची पहिली ओळख अगदी ३-४ वर्षापूर्वीच झाली असली, तरी त्यातही दु:ख नाही. काही सिनेमांचा ठराविक समज गाठल्यावरच पूर्णपणे आस्वाद घेता येतो.[१] त्याचा २००९ सालचा इनग्लोरीयस बास्टर्डस बघितला, त्यानंतर पल्प फिक्शन आणि त्यानंतर रिझरवॉयर डॉग्स. किल बिल मी आधीही पहिला होता, पण तो टेरांटीनो आहे हे मला माहीत नव्हते. आणि आता त्याचा आहे म्हणून परत एकदा व्यवस्थित पहायचाय. इनग्लोरीयस बास्टर्डस ने मला वेड लावले. या पिक्चर च्या पहिल्या २० मिनिटात ख्रिस्तोफ वॉल्टझ नावाच्या विभूतीची अशी काही नशा आली की हा पिक्चर मी दोनदा थियेटर मध्ये आणि नंतर ख्रिस्तोफ वॉल्टझ च्या डायलॉग्स साठी कितीदा पाहिला असेल माहीत नाही. ख्रिस्तोफ वॉल्टझचा नंतर मी ग्रीन हॉर्नेट, वॉटर फॉर एलीफंटस याच कारणासाठी परत परत पाहिला. यावेळेचे ऑस्कर्स जाहीर झाले तेव्हा ख्रिस्तोफ वॉल्टझ आणि टेरांटीनो जोडगोळीच्या जॅन्गो अनचेनड ला 2 विभागांमध्ये बाहुली मिळाली. या जॅन्गो

आणखी एक पाटी

इमेज
आज बऱ्याच दिवसांनी PMT ने प्रवास झाला. व्हायचा तो त्रास झालाच. पण त्या वेदनेच्या प्रवाहाच्या जोराने माझ्या लेखनप्रतिभेच्या मोरीताला बोळा निघाला जणू. गेले २-३ महिने ब्लॉग वर काहीच हालचाल नव्हती. मधल्या घटनांनी मन खचलय. २ जानेवारीला मॅनेजर ला म्हटलो की उद्या इंडिया गेटच्या मुलांनी बंद पुकारलाय. मी येत नाही. तर ते म्हणाले की अरे मग एक दिवस उपास कर, आपले रिलीज आहे परवा. नाही गेलो ऑफिसला. वीट आलाय गोष्टी टाळून. त्या इंडिया गेट च्या जिगरबाज पोरांचे कौतुक वाटते.     गेल्या शनिवारी रक्तदान करून आलो. माझी पहिलीच वेळ आणि ज्याला सोबत नेले होते तो माझा मित्र राहुल त्याची तब्बल १७ वी वेळ. राहुल आपला जणू काही पिक्चर पाहायला आलाय या थाटात आरामात सगळीकडे वावरत होता. पठ्ठ्याने फॉर्म भरणे, वजन करणे, हिमोग्लोबीन तपासणे, रक्तदान करून तिथे मिळत असलले उपमा चहा आणि बिस्किटे फस्त करेपर्यंत सगळे काही इतक्या सराईत पणे केले की मला त्याच्या या सतराव्या वेळेबाबत होती नव्हती शंका पण गेली. तो रक्त देत असताना तिथली सिस्टर माझी नस तपासत होती, तर हा तिला सल्ला देतोय कि सापडत नसेल तर उजवीकडची प