Memory Vials

I am thankful to Uber India for the change that they have brought to my city. Everyone in my hometown Pune, India, is aware of the sorry state of public transportation. Buses are always flooded with people. To make things worse, the autorickshaws had a reputation of duping passengers by charging them an unregulated amount of fairs, denying them to go to certain areas in the city, demanding exorbitant money if it's a late-night, and all this with zero guarantees of safety. Of course, there are some honest people in this profession, but all in all, Pune hated Autorickshaws. The situation was so hopeless that one day out of sheer frustration, I wrote my heart out on my blog [1] . I Came to Uber around 2014. I am absolutely sure that it is the best thing happened to my city in decades. Uber bought safety, regulation, and reliability and moreover, they took head-on with the Autorickshaw unions who were absolutely indifferent to their customers and only cared for the welfare of the Rik...

पुणे शहराची वाट लागली आहे हे सांगण्यासाठी आता अगदी मकेंझी लावण्याची गरज नाही. जमिनीच्या किमती अवाच्या सवा वाढायला लागल्यावर पुणे मागे पडायला सुरुवात झाली. मागे यासाठी की ज्या पद्धतीने पुण्याचा विस्तार होतोय आणि पायाभूत सुविधांकडे अक्षम्य दुर्लक्ष झालंय ते पाहता पुणे आता आपली गमावलेली पत मिळवणार नाही. मला हा साक्षात्कार एकदम का झाला असा प्रश्न पडू शकतो. नाही, मी सिंगापूर, शांघाय किंवा कुठल्याही पाश्चात्य देशात जावून आलो नाही. मी जवळ जवळ गेले वर्षभर बँगलोर ला होतो. असे म्हणतात की बँगलोर बरेच पुण्यासारखे आहे. मलापण हे साम्य जाणवले. त्याच शासकीय संस्था, कॅन्टोनमेंट चे प्रभाग, मोठ्या शिक्षण संस्था, नवी जन्मलेली आयटी पिढी. पण बँगलोर वाढले. नुसतेच वाढले नाहीये, तर सजग पणे वाढले. तिथे आजिबात ट्राफिक जाम नाही? आहे. पण लवकरच ते सुरळीत होईल. तिथे मोठाले शंभर फुटी रोड आहेत. जागोजागी फ्लायओवर बांधले जातायेत. मेट्रो पूर्णपणे कार्यान्वित होईल तेव्हा बंगलोरची वाहतूक ही भारतातल्या इतर शहरांना आदर्श ठरणार यात मला मुळीच शंका नाही. कुठल्याही शहराची वाहतूक व्यवस्था हा त्या शहराचा कणा असतो. मा...

P E C F D आता हे वाचा E D F C Z P, प्रत्येक क्लिक गणिक छोट्या होणाऱ्या त्या अक्षरांच्या रांगांना कसून प्रयत्न करत वाचतोय. तिथल्या बहुधा इंटर्न असलेल्या डॉक्टरने फोन उचलला. माझ्याएवढाच, किंवा माझ्यापेक्षाही लहान असलेला इंटर्न. "Ma'am, new patient, shuttlecock injury. I checked his eye pressure, it's normal. Sight 6/6. I suspect internal hemorrhage", फोन ठेवून परत माझ्याजवळ येतो, "हम्म, ठेवा हनुवटी इथे, फोरहेड टेकवा समोर. सरळ बघा." त्या प्रकाश पुंजक्याकडे बघतोय. सकाळी कोर्ट वर टंच पोरगी बघून सुखावणारा माझा डोळा, आता अस्तित्वाची परीक्षा देतोय.. च्यामारी, ऐतिहासिक नाटकाचा अंक लिहिल्यासारखं वाटतय. जाउदे, कसेही लिहिले तरी पब्लिक वस्तारे घेउनच बसलीये. थोड्या वेळाने मोठ्या डॉक्टर आल्या. एक्सामीनेशन चेयर वर बसून, डोळे किलकिले करत वर पाहिले. करारी व्यक्तीमत्व.. आल्याआल्या कोणीतरी जाहीर केले, डॉक्टरांनी "shuttlecock injuries" या विषयावर रिसर्च पेपर पब्लिश केला होता. त्या दुखऱ्या अर्धवट बंद डोळ्यालाही विस्फारायाचा मोह झाला. चायला, लोकं असल्या दुर्मिळ विषयाव...